Συχνές Παθήσεις

 Στα κείμενα που ακολουθούν θα βρείτε πληροφορίες για παθήσεις που απασχολούν συχνά τον πληθυσμό.


Η ΣΚΟΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΡΙΝΙΚΟΥ ΔΙΑΦΡΑΓΜΑΤΟΣ

Η ΧΡΟΝΙΑ ΡΙΝΙΤΙΔΑ

ΠΟΛΥΠΟΔΕΣ ΜΥΤΗΣ

ΧΡΟΝΙΕΣ ΡΙΝΟΚΟΛΠΙΤΙΔΕΣ - ΙΓΜΟΡΙΤΙΔΕΣ

ΡΟΧΑΛΗΤΟ – ΑΠΝΟΙΑ ΣΤΟ ΥΠΝΟ

ΒΡΑΓΧΟΣ ΦΩΝΗΣ

ΓΑΣΤΡΟΟΙΣΟΦΑΓΙΚΗ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΩΡΛ

Ο ΙΛΙΓΓΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ

ΕΜΒΟΕΣ

Αν έχετε επιπλέον απορίες, μία επίσκεψη στο ιατρείο μπορεί να βοηθήσει στο πρόβλημά σας.

 

 

 

 

 

 

Η ΣΚΟΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΡΙΝΙΚΟΥ ΔΙΑΦΡΑΓΜΑΤΟΣ

Η δυσκολία στην αναπνοή από τη μύτη με όλα τα συμπτώματα που την ακολουθούν (κακός ύπνος, ροχαλητό, πρωινοί πονοκέφαλοι και κακοκεφιά, ξερό στόμα, υπνηλία στη διάρκεια της μέρας) είναι σίγουρα πολύ ενοχλητικά. Μπορούν όμως να δημιουργήσουν και σοβαρότερα προβλήματα όπως άπνοιες στον ύπνο που μπορεί να εξελιχθούν σε
πολύ σοβαρές για τον οργανισμό καταστάσεις όπως, καρδιακή ανεπάρκεια, κ.α.
Η δυσκολία αυτή προέρχεται κυρίως από τον συνδυασμό σκολίωσης του ρινικού διαφράγματος (του χόνδρου που χωρίζει τα δύο ρουθούνια) και της υπερτροφίας των ρινικών κογχών (βλέπε «χρόνια ρινίτιδα»). 
Η  σκολίωση του διαφράγματος της μύτης (ρινικού διαφράγματος) αντιμετωπίζεται μόνο με εγχείρηση. Οι επεμβάσεις αυτές για να αποδώσουν πρέπει κατά τη γνώμη μας να συμπεριλάβουν και κάποια παρέμβαση στις ρινικές κόγχες οι οποίες διογκώνονται στη χρόνια ρινίτιδα. Η χειρουργική θεραπεία της ρινίτιδας μπορεί να γίνει με ραδιοσυχνότητες ή με κογχοπλαστικές επεμβάσεις. Εάν υπάρχει δυσμορφία του εξωτερικού της μύτης, τότε μπορεί να γίνει ταυτόχρονα και ρινοπλαστική.
Με τις νέες μεθόδους χειρουργικής και το σύγχρονο εξοπλισμό, οι επεμβάσεις αυτές
έχουν απλοποιηθεί, είναι ανώδυνες και εκτελούνται σε κάθε ηλικία του ασθενούς. Η νοσηλεία στο νοσοκομείο είναι μια ημέρα, τοποθετείται ένας ελαφρύς πωματισμός (σαν σφουγγαράκι) ο οποίος περιλαμβάνει μικρό σωληνίσκο ώστε να μπορεί ο ασθενής να ανασαίνει από τη μύτη παρά τον πωματισμό. Αυτός αφαιρείται μετα 2 ή 3 μέρες, χωρίς ουσιαστικό πόνο.
Υπάρχει ακόμα η δυνατότητα να μην τοποθετηθεί καν πωματισμός μετά το χειρουργείο.
Ημετεγχειρητική φροντίδα περιλαμβάνει 1 – 2 επισκέψεις στο γιατρό σας και καθημερινή περιποίηση της μύτης  (ρινοπλύσεις με φυσιολογικό ορρό και αλοιφή) για δέκα περίπου ημέρες. Η βελτίωση της αναπνοής κυμαίνεται μεταξύ 65 και 100%. 


 

 

 

 

Η ΧΡΟΝΙΑ ΡΙΝΙΤΙΔΑ

  

 


α) Λίγα λόγια για τη μύτη

Οι λειτουργίες που επιτελεί η μύτη είναι πολύ σημαντικές και κάποτε ζωτικές. Η ανοσμία π.χ. μπορεί να αποβεί πολύ επικίνδυνη βλάβη, μιας και ο άνθρωπος χάνει την ικανότητα της προειδοποίησης σε κάποιες οσμές όπως ο καπνός ή χαλασμένα τρόφιμα. Εκτός από την όσφρηση, η μύτη εκτελεί και τις ακόλουθες λειτουργίες :
* Είναι το φυσικό air condition του αναπνεόμενου αέρα. Καθώς ο αέρας περνάει μέσα από τη μύτη θερμαίνεται ή ψυχραίνεται, υγραίνεται και καθαρίζεται από σκόνη και
διάφορους μικροοργανισμούς.
* Προστατεύει τους πνεύμονες και τον οργανισμό μας ολόκληρο, μιας και κατακρατεί,  αναγνωρίζει και καταστρέφει μικρόβια και διάφορες αλλεργιογόνες ουσίες (π.χ. γύρη
λουλουδιών), συμμετέχοντας έτσι στην παραγωγή αντισωμάτων, άρα στην ανοσία του.
* Συμμετέχει σε διάφορα αντανακλαστικά όπως στο βήχα και το πτάρνισμα, με σκοπό τη βίαιη απομάκρυνση ξένων ουσιών από το σώμα μας.
* Συμμετέχει στην παραγωγή της φωνής. 
β) Λίγα λόγια για τη ρινίτιδα
Τι είναι;  Είναι η υπεραντίδραση του βλεννογόνου της μύτης (κυρίως των ρινικών κογχών
της) σε διαφόρων ειδών ερεθισμούς, με αποτέλεσμα τη διόγκωση –
υπερτροφία  του.
Πού οφείλεται; Δεν γνωρίζουμε ποιοι είναι οι ακριβείς μηχανισμοί που την προκαλούν.
Ξέρουμε όμως αρκετούς παράγοντες που μπορεί να την προκαλέσουν ή να την επιδεινώσουν.
* Η αλλεργία,
* Νευρικά και ευαίσθητα άτομα συνήθως πάσχουν συχνότερα,
* Το κάπνισμα, ο καπνός του τσιγάρου και το αλκοόλ, επιδεινώνουν  την κατάσταση,
* Διαφόρων ειδών φάρμακα (αντιϋπερτασικά, αντιπαρκινσονικά, καρδιολογικά, κ.α.) αλλά  και τοπικά spray, αλοιφές ή ρινικές σταγόνες,
* Το νέφος, η μολυσμένη ατμόσφαιρα στην εργασία, η ξηρασία αλλά και η έντονη υγρασία και η ζέστη,
* Το περιβάλλον της εργασίας με εισπνοή ουσιών όπως η σκόνη από χαρτικά ή δέρμα, ρινίσματα ξύλου ή βερνίκια, χρώμιο, νικέλιο, χαλκό ή φορμαλδεϋδη,
* Ο υποθυρεοειδισμός και συχνά η εγκυμοσύνη.
Πώς παρουσιάζεται; Το κύριο ενόχλημα είναι η  αίσθηση απόφραξης της μύτης, σύμπτωμα που κατά κανόνα δεν είναι μόνιμο και παρατηρείται κυρίως τη νύχτα. Εκκρίσεις «σα νερό» υπάρχουν σποραδικά  παρά το ότι η μύτη γενικά είναι στεγνή και ξερή. Το πρωί, η μύτη είναι συνήθως γεμάτη με εκκρίσεις.Αίσθημα μπουκώματος και πόνος στην περιοχή του προσώπου μπορεί να παρουσιαστεί επίσης. Κεφαλαλγίες ή και κρίσεις φταρνίσματος δεν είναι σπάνιες.
Τι προβλήματα μπορεί να προκύψουν; Όταν η μύτη είναι βουλωμένη, ο αέρας που αναπνέουμε περνάει από το στόμα με αποτέλεσμα να ξεραίνεται το στόμα  και  ο λαιμός, κάτι  που γίνεται αντιληπτό κυρίως το πρωί. Ο ασθενής ροχαλίζει συνήθως. Οι λοιμώξεις του αναπνευστικού (όπως ιώσεις, αμυγδαλίτιδες, ιγμορίτιδες) είναι πιο συχνές σε ασθενείς που λόγω ρινίτιδας αδυνατούν να αναπνέουν από τη μύτη τους άρα και να «καθαρίσουν» τον εισπνεόμενο αέρα.
γ) Αντιμετώπιση  ρινίτιδας
Ηαντιμετώπιση της ρινίτιδας ξεκινά από τη στενή συνεργασία με τον γιατρό
σας ώστε να εντοπιστούν όλες οι πιθανές αιτίες (συμπεριλαμβανομένης και
της αλλεργίας) που θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν ή να επιδεινώσουν τα
συμπτώματα σας. Η αποτελεσματικότερη θεραπεία είναι η αποφυγή αυτών των
παραγόντων. Κάτι τέτοιο όμως δεν είναι καθόλου εύκολο αφού, πολλές φορές
ούτε οι ακριβείς αιτίες βρίσκονται (που τις περισσότερες φορές είναι
περισσότερες της μιας), ούτε είναι εύκολο να τις αποφεύγουμε.
1. Φαρμακευτική  αγωγή. Αρχικά στον ασθενή δίνονται τοπικά spray στεροειδών σε συνδυασμό με μαλακτικές αλοιφές και ίσως αποσυμφορητικά. Η θεραπεία αυτή πολλές φορές αποδίδει. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που μετά το τέλος της αγωγής τα
συμπτώματα επανέρχονται. Τότε θα πρέπει να συζητηθούν πιο αποτελεσματικές λύσεις.
2. Χειρουργική αντιμετώπιση. Μεγάλη βοήθεια στην αντιμετώπιση της υπερτροφίας του βλεννογόνου της μύτης προσφέρει η νέα μέθοδος δια των ραδιοσυχνοτήτων.
Η μέθοδος αυτή είναι πολύ απλή, οι ρινικές κόγχες συρρικνώνονται χωρίς να απαιτείται γενική αναισθησία, μιας και ο πόνος είναι ελάχιστος (αφού δεν καταστρέφεται με υψηλή θερμοκρασία ο βλεννογόνος, όπως με τη χρήση καυτηρίασης ή Laser). Δεν χρειάζεται πωματισμός της μύτης, νοσηλεία ή ιδιαίτερη μετεγχειρητική περιποίηση. Η «επέμβαση» γίνεται με τοπική αναισθησία, διαρκεί συνολικά περίπου 20΄. Ο ασθενής παραμένει στο
νοσοκομείο 1-2 ώρες και μπορεί μετά να συνεχίσει την εργασία του. Στην περίπτωση που συνυπάρχει σκολίωση ρινικού διαφράγματος, συνιστάται η υπό γενική αναισθησία διόρθωση του και ταυτόχρονα η αντιμετώπιση της ρινίτιδας με κογχοπλαστική.
δ) Χρήσιμες οδηγίες
Αν πάσχετε από αγγειοκινητική ρινίτιδα καλό θα ήταν να διαβάσετε προσεκτικά τις παρακάτω συμβουλές :
• Εντοπίστε τις συνθήκες που επιδεινώνουν την κατάσταση σας και προσπαθήστε αν είναι δυνατόν να τις αποφύγετε. Το air condition, το καλοριφέρ, η ξηρά ατμόσφαιρα, οι
απότομες αλλαγές θερμοκρασίας, αποσμητικά χώρου, είναι οι αιτίες που
ενοχοποιούνται συχνότερα.
• Αν είστε καπνιστής, πρέπει τουλάχιστον να το ελαττώσετε δραματικά. Ακόμα και η παρουσία σας σε χώρους με πολύ καπνό μπορεί να χειροτερέψει πολύ τα συμπτώματα.
• Το αλκοόλ προκαλεί παρόμοια δράση με το τσιγάρο. Συνεπώς, όχι υπερβολές.
• Εντοπίστε αν στο χώρο της εργασίας σας, στο σπίτι ή στον ελεύθερο χρόνο σας έρχεστε σε επαφή με ουσίες, όπως αυτές που αναφέρθηκαν προηγουμένως. Αν ναι, προσπαθήστε να τις αποφύγετε.
ε) Πρακτικές συμβουλές
• Τοποθετήστε στο καλοριφέρ μια υγρή πετσέτα ή λίγο νερό σε ένα δοχείο. Μη κοιμάστε σε πολύ ζέστη ή με ανοικτό το air condition. Αφήστε την πόρτα του υπνοδωματίου σας λίγο ανοικτή το βράδυ.
• Αν η μύτη σας είναι πολύ «μπουκωμένη» η εισπνοή υδρατμών εμπλουτισμένων με
ευκαλυπτέλαιο μπορεί να σας ανακουφίσει. Δεν έχετε παρά (λίγο πριν κοιμηθείτε) να ρίξετε 4-5 σταγόνες ευκαλυπτέλαιου σε λίγο νερό που σιγοβράζει και να προσπαθήσετε να εισπνεύσετε, αφού πρώτα έχετε καθαρίσετε τη μύτη σας με λίγο φυσιολογικό ορρό.
• Η αποφυγή του άγχους λέγεται εύκολα ως συμβουλή, αλλά επιτυγχάνεται …. δύσκολα. Η βουλωμένη μύτη μπορεί να είναι το μικρότερο κακό σε έναν πολύ αγχώδη άνθρωπο. 

 


 


 

 

 

ΠΟΛΥΠΟΔΕΣ ΜΥΤΗΣ


 

α) Τι είναι;
Οι πολύποδες είναι καλοήθειςσχηματισμοί που αναπτύσσονται στο εσωτερικό της μύτης και ίσως και στουςκόλπους γύρω από αυτή (ιγμόρειο, μετωπιαίο κλπ.).
β) Γιατί εμφανίζονται;
Η αιτιολογία των πολυπόδων είναι ακόμα και σήμερα αδιευκρίνιστη. Έχει παρατηρηθεί συσχέτιση μερικών παθήσεων με την εμφάνισή τους. Έτσι, φαίνεται πως το 1/3 των ατόμων που έχουν πολύποδες έχουν και άσθμα. Επίσης, στο 50% των ανθρώπων που έχουν αλλεργία-δυσανεξία στην ασπιρίνη θα εμφανιστούν πολύποδες. Παλαιότερα θεωρούσαμε πως η ρινική αλλεργία είναι υπεύθυνη για τους πολύποδες, αλλά δε φαίνεται να ισχύει ιδιαίτερα κάτι τέτοιο. Σίγουρα όμως σε πολλούς πάσχοντες υπάρχει ιστορικό χρόνιας ρινίτιδας,ιδιαίτερης ευαισθησίας της μύτης σε παράγοντες όπως η απότομη αλλαγή θερμοκρασίας, η σκόνη, οι ρύποι της ατμόσφαιρας κ.ά.
γ) Τι συμπτώματα μπορεί να έχει κάποιος με πολύποδες;
Συνήθως υπάρχει μπούκωμα στη μύτη, δυσκολία στην αναπνοή, εκρίσεις σαν νερό ή πιο παχύρευστες, μείωση ή εξαφάνιση της όσφρησης, πονοκέφαλος.
δ) Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η εξέταση που χρησιοποιείται πλέον για τη διάγνωση των πολυπόδων είναι η ενδοσκόπηση. Ο ωτορινολαρυγγολόγος στο ιατρείο του με τη βοήθεια μιας μικροκάμερας εξετάζει τη μύτη και βλέπει αν υπάρχουν πολύποδες ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να φταίει για τα συμπτώματα πουέχετε.
Στην περίπτωση που αποκαλυφθούν πολύποδες, θα πρέπει συνήθως να κάνετε και μια αξονική τομογραφία, ώστε να δούμε και τους κόλπους γύρω από τη μύτη, καθώς και κάποιες άλλες λεπτομέρειες που μπορεί να χρησιμεύσουν στην περίπτωση που χρειαστεί να γίνει κάποιο χειρουργείο.
ε) Ποια είναι η θεραπεία;
Η θεραπεία των πολυπόδων της μύτης είναι κατ’αρχήν συντηρητική. Ο γιατρός σας, θα σας δώσει κάποια φαρμακευτική αγωγή, που θα περιλαμβάνει τοπικά σπρέι και φάρμακα από το στόμα,η βάση των οποίων είναι κυρίως η κορτιζόνη, για κάποιο διάστημα. Ανάλογα με την ανταπόκριση που έχουν οι πολύποδες, διαμορφώνεται και η συνέχεια της θεραπείας. Αν έχουν μειωθεί σε μέγεθος ή έχουν σχεδόν εξαφανιστεί, θα επισκέπτεστε το γιατρό σας σε τακτά χρονικά διαστήματα για παρακολούθηση και προσαρμογή της θεραπείας.
Αν παρά την αγωγή η κατάσταση παραμένει η ίδια, τότε θα πρέπει να προχωρήσετε σε χειρουργική θεραπεία. Οι στόχοι του χειρουργείου είναι :
1) να αφαιρεθούν οι πολύποδες και να καθαρίσει η μύτη και οι γύρω κόλποι, ώστε να περάσουν τα συμπτώματα που σαςοδήγησαν στο γιατρό, και
2) να αεριστούν οι περιοχές της μύτης που γεννούν τους πολύποδες. Έχει αποδειχθεί ότι ο καλός αερισμός αυτώντων περιοχών όχι μόνο παρατείνει κατά πολύ το χρόνο πιθανής επανεμφάνισης τους, αλλά  και το κυριότερο, αφήνει χωρίς ενοχλητικά συμπτώματα τον ασθενή για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα.

 

 

 

 

 

 

ΧΡΟΝΙΕΣ ΡΙΝΟΚΟΛΠΙΤΙΔΕΣ - ΙΓΜΟΡΙΤΙΔΕΣ

 


 

α) Τι είναι;
Oι ρινοκολπίτιδες είναι φλεγμονές των παραρρινίων κοιλοτήτων, δηλαδή των κόλπων γύρω από τη μύτη, οι οποίες αρχίζουν συνήθως ως ιογενείς λοιμώξεις του ανώτερου
αναπνευστικού και επιπλέκονται με μικροβιακή επιμόλυνση. Ρινοκολπίτιδες
παρατηρούνται επίσης όταν υπάρχουν:παρακώλυση των οδών απορροής των εκκρίσεων των παραρρινίων, όπως συμβαίνει σε έντονη σκολίωση του διαφράγματος,
ανατομικές παραλλαγές, ρινίτιδες, πολύποδες, επί μακρόν παραμονή ρινογαστρικού σωλήνα, πωματισμός μύτης ή ξένα σώματα των ρινικών θαλαμών, οδοντογενείς φλεγμονές του ιγμορείου, τραυματισμός του σπλαχνικού κρανίου(προσώπου) ή κολύμβηση σε μολυσμένα νερά, επιμολύνσεις από μύκητες.
β)
Πώς παρουσιάζονται;
"Κλασικά" συμπτώματα, ανάλογα με τον κόλπο που πάσχει είναι: το αίσθημα βάρους
και η ευαισθησία στην παρειά (στην ιγμορίτιδα), το πίσω ή ανάμεσα στα μάτια, άλγος και η απώλεια όσφρησης (στην ηθμοειδίτιδα), ο έντονος πόνος στη μετωπιαία χώρα με παράλληλη έντονη ευαισθησία στην πίεση της περιοχής (στη μετωπιαία κολπίτιδα), ο πόνος στο κέντρο της κεφαλής ή στην ινιακή χώρα με συνοδές οπισθορινικές εκκρίσεις (στη σφηνοειδίτιδα).
- Επιμονή του «κρυολογήματος» με αύξηση των εκκρίσεων που μετατρέπονται σε
πυώδεις, ελάττωση της όσφρησης, επιδείνωση της ρινικής δυσχέρειας και
εντοπισμένη ευαισθησία ή και άλγος στο πρόσωπο, σημαίνουν επέκταση της
φλεγμονής και στα παραρρίνια.
- Πρωινή κεφαλαλγία που υποχωρεί κατά τη διάρκεια της ημέρας, μπορεί να σημαίνει μετωπιαία κολπίτιδα.
- Δύσοσμες ρινικές εκκρίσεις σημαίνουν οδοντογενή φλεγμονή ή ξένο σώμα.
- Οίδημα παρειάς ή βλεφάρων με συνοδό ευαισθησία τους μετά από λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, σημαίνει  ρινοκολπίτιδα.
- Επίμονη φαρυγγίτιδα ή συχνές λοιμώξεις πνευμόνων είναι επίσης δυνατό να οφείλονται σε  ρινοκολπίτιδα.
- Στη χρόνια φάση τα συμπτώματα είναι ίδια με την οξεία, αλλά πολύ ελαφρύτερα.
- Ο πυρετός συνήθως είναι μέτριος ή απουσιάζει. Υψηλός πυρετός είναι ένδειξη επιπλοκής, για την αντιμετώπιση της οποίας επιβάλλεται ακτινολογικό έλεγχος με αξονική τομογραφία παραρρινίων – εγκεφάλου και ενδοσκόπηση της μύτης.
γ) Πώς γίνεται η διάγνωση;
Μεγάλη σημασία για τη διάγνωση της οξείας ρινοκολπίτιδας έχει η ενδοσκόπηση της
μύτης, δηλαδή η εξέταση με ειδική κάμερα, από έμπειρο ενδοσκόπο. Η απλή
ακτινογραφία παραρρινίων υστερεί στον έλεγχο της  ρινοκολπίτιδας (αξιοπιστία 70%), κυρίως της οξείας,  σε σχέση με την ενδοσκόπηση της μύτης. Εάν υπάρχει ενδοιασμός ή κρίνεται σκόπιμη η διερεύνηση τυχόν χρονίζουσας φλεγμονής, τότε συνιστάται συνήθως αξονική ή και σπανιότερα μαγνητική τομογραφία των παραρρινίων. 
δ) Η αντιμετώπιση
Η θεραπεία των  ρινοκολπίτιδων είναι επίπονη διαδικασία.  Η θεραπεία για οξεία ρινοκολπίτιδα πρέπει να διαρκεί το λιγότερο 15 - 20 ημέρες και για χρονία όχι λιγότερο από μήνα.  Η θεραπεία της ρινοκολπίτιδας πρέπει να αποσκοπεί κυρίως στην αποκατάσταση του φυσιολογικού αερισμού και στην παροχέτευση των εκκρίσεων και του πύου. Με αυτή την έννοια η περιποίηση της μύτης είναι σημαντικότατη. «Κρυολόγημα» που επιμένει και εκδηλώνεται μόνο με ρινική δυσχέρεια και βλεννοπυώδεις εκκρίσεις δεν χρειάζεται αντιβίωση εάν δεν περάσουν 10-14 ημέρες. Αρκεί συνήθως η επισταμένη περιποίηση της μύτης με ρινοπλύσεις, τοπικά αποσυμφορητικά και αποιδηματικά. Στην
επιλογή της αντιβίωσης πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπ’ όψιν η αιτία της φλεγμονής (π.χ. οδοντογενής ή επιμόλυνση ιογενούς φλεγμονής).
Η χειρουργική θεραπεία των παθήσεων των παραρρινίων πρέπει να αποσκοπεί όχι μόνο στην απομάκρυνση της βλάβης αλλά και στην πρόνοια για αποφυγή παρόμοιων
προβλημάτων στο μέλλον.
Η ενδοσκοπική χειρουργική είναι η σύγχρονη μέθοδος αντιμετώπισης της ρινοκολπίτιδας, αφού μειώνει σημαντικά τη βαρύτητα των επεμβάσεων, την πιθανότητα επιπλοκών και υποτροπών, την ταλαιπωρία του ασθενούς και το κόστος. Η υπό μεγέθυνση χειρουργική επέμβαση μέσω οθόνης εξασφαλίζει την, με πολύ μεγαλύτερη
ακρίβεια, ριζική αφαίρεση της βλάβης και μόνο, χωρίς να καταστρέφονται υγιείς ιστοί. Ακόμα, οι ενδοσκοπικές επεμβάσεις έχουν συνήθως πολύ περιορισμένη έκταση (άρα και βαρύτητα), διότι έχει αποδειχτεί ότι εάν αποκατασταθεί η ομαλή απομάκρυνση των εκκρίσεων από τα ιγμόρεια και τα υπόλοιπα παραρρίνια, αυτό είναι συνηθέστατα αρκετό για την ριζική αντιμετώπιση των παθήσεών τους.  

 

 

 

 

 

ΡΟΧΑΛΗΤΟ – ΑΠΝΟΙΑ ΣΤΟ ΥΠΝΟ

 


α) Τι είναι ροχαλητό και τι άπνοια;
Ροχαλητό ονομάζεται ο εισπνευστικός συνήθως ήχος που προκαλείται κατά τη διάρκεια του ύπνου. Παράγεται κυρίως από τη δόνηση κάποιων ιστών (της μαλακής υπερώας, της σταφυλής και των πλαγίων τοιχωμάτων του στοματοφάρυγγα,και σπανιότερα από το κατώτερο τμήμα του φάρυγγα), όταν περνάει από εκεί ο αναπνεόμενος αέρας.
Άπνοια λέμε την περίοδο κατά την οποία η ροή του αέρα διαμέσου της οδού που αναπνέουμε (της μύτης και του φάρυγγα) διακόπτεται για τουλάχιστον 10 δευτερόλεπτα.
 Η αποφρακτική άπνοια στον ύπνο προκαλείται από την απόφραξη αυτής της οδού, κατά την οποία όμως αυτός που ροχαλίζει εξακολουθεί να προσπαθεί να αναπνεύσει. Έτσι, ο κορεσμός του οξυγόνου στο αίμα πέφτει και η προσπάθεια της αναπνοής αυξάνει, με αποτέλεσμα οασθενής να ξυπνάει, οπότε σταματάει η άπνοια.
β) Πόσο συχνά είναι;
Το ροχαλητό είναι συχνό, υπολογίζεται ότι 25% των ενηλίκων ανδρών και 15% των ενηλίκων γυναικών ροχαλίζουν κάθε βράδι. Από αυτούς που ροχαλίζουν, το 34% ως 60% εμφανίζει υπνική άπνοια.
γ) Τι προκαλεί και επιδεινώνει το ροχαλητό και την άπνοια;
Παράγοντες οι οποίοι αυξάνουν την πιθανότητα κάποιος να ροχαλίζει και να κάνει άπνοια είναι κυρίως οι εξής: το αυξημένο σωματικό βάρος-παχυσαρκία, η ηλικία (>40ετών), το φύλο (οι άνδρες έχουν 8 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να εμφανίσουν άπνοια), το κάπνισμα, το αλκοόλ, τα ηρεμιστικά-καταπραϋντικά φάρμακα, διάφορες ενδοκρινικές ανωμαλίες (π.χ.υποθυρεοειδισμός), και βέβαια ανατομικές ανωμαλίες της μύτης, του στόματος και του φάρυγγα.
 δ) Ποιες είναι οι επιπτώσεις της άπνοιας και του ροχαλητού στη ζωή μου;
Η άπνοια συχνά προκαλεί υπνηλία και κόπωση κατά τη διάρκεια της μέρας, πρωινούς πονοκεφάλους, διανοητική έκπτωση, απώλεια μνήμης, αδυναμία συγκέντρωσης, μείωση της αποδοτικότητας στην εργασία, σεξουαλική δυσλειτουργία,αύξηση του κινδύνου τροχαίων ατυχημάτων.
Η πτώση του οξυγόνου στο αίμα έχει ως αποτέλεσμα να εμφανίσουμε υπέρταση, καρδιακή αρρυθμία, καρδιακή ανεπάρκεια, έμφραγμα και εγκεφαλικά επεισόδια.
Επομένως, το ροχαλητό και η άπνοια, εκτός από το σοβαρό πρόβλημα που δημιουργούν σε αυτούς που κοιμούνται μαζί μας, μπορούν να είναι και σημαντική απειλή για την υγεία μας.
ε) Πώς μπορεί να με βοηθήσει ο γιατρός μου;
Η κλινική εξέταση από ωτορινολαρυγγολόγο μπορεί να αποκαλύψει αρκετά συχνά: στραβό διάφραγμα στη μύτη, πολύποδες ή αλλεργική ρινίτιδα˙ μακριά και παχειά σταφυλή και μαλακή υπερώα ˙ υπερτροφικές αμυγδαλές και αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) ˙ πάχυνση των τοιχωμάτων του φάρυγγα ˙μεγάλη γλώσσα  ˙ μετατοπισμένη προς τα πίσω την κάτω γνάθο ˙ σπανιότερα όγκους που αποφράσσουν την αναπνευστική οδό,καθώς και διάφορα άλλα.
Η μελέτη του ατόμου που ροχαλίζει ή πάσχει από υπνική άπνοια περιλαμβάνει εκτός της κλινικής εξέτασης και μελέτη ύπνου, η οποία αποκαλύπτει κατά πόσο υπάρχει πρόβλημα, καθώς και την έκταση και σοβαρότητά του. Στη συνέχεια θα πρέπει να διερευνηθούν οι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να διορθωθούν, τόσο αυτοί που αφορούν τις συνθήκες ζωής-συνήθειες του ασθενούς,όσο και αυτοί που αντιμετωπίζονται χειρουργικά από το θεράποντα ωτορινολαρυγγολόγο.
Εν τω μεταξύ, αν το σύνδρομο της άπνοιας είναι επικίνδυνο για τη ζωή του ασθενούς,  θα πρέπει να συζητηθεί το ενδεχόμενο χρήσης συσκευής συνεχούς θετικής πίεσης (C-PAP),  μέχρις ότου οι καρδιοαναπνευστικές λειτουργίες επανέλθουν σε αποδεκτά για τη διενέργεια χειρουργικής επέμβασης επίπεδα.

 

 

 

 

 

 

ΒΡΑΓΧΟΣ ΦΩΝΗΣ



 

 

α) Λίγα λόγια για τη φωνή
Η φωνή παράγεται όταν ο αέρας από τους πνεύμονες περνάει μεταξύ των φωνητικών χορδών, οι οποίες δονούνται. Η ποιότητα της φωνής εξαρτάται επομένως αφ’ενός από την πίεση του αέρα που βγαίνει από τους πνεύμονες, αφ’ετέρου από το πάχος, το μήκος και την τάση των φωνητικών χορδών. Η φωνή μεταβάλλεται κατά την εφηβεία, και παίρνει τα χαρακτηριστικά του φύλου από τη δράση των ορμονών.
β) Πού οφείλεται η βραχνάδα στη στη φωνή;
Τα αίτια που προκαλούν βράγχος στη φωνή είναι πάρα πολλά. Χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, σε αυτά που ο ωτορινολαρυγγολόγος με την εξέταση βλέπει μία συγκεκριμένη βλάβη στις φωνητικές χορδές ή στο λάρυγγα, και σε αυτά που δεν υπάρχει ορατή βλάβη.
Μία λοίμωξη, ο επίμονος βήχας ή οι έντονες φωνές μπορεί να προκαλέσουν ερυθρότητα στις φωνητικές χορδές. Ακόμα και καταστάσεις όπως η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση ή οι διαταραχές του θυρεοειδούς δημιουργούν πρόβλημα στο λάρυγγα.
Επίσης, ο γιατρός σας μπορεί να διαγνώσει πολύποδες στις φωνητικές χορδές, όζους και διάφορους άλλους καλοήθεις όγκους, αλλά και προκαρκινικές καταστάσεις ή καρκίνο.
Υπάρχει όμως και περίπτωση η βραχνάδα να οφείλεται σε κακό τρόπο ομιλίας και χρήσης της φωνής, οπότε μιλάμε για δυσφωνία. Οι επαγγελματίες της φωνής, δηλαδή τραγουδιστές, ηθοποιοί, δάσκαλοι και καθηγητές, γιατροί, δικηγόροι κλπ. έχουν συχνά προβλήματα βράγχους λόγω του ότι δεν έχουν μάθει να χρησιμοποιούν σωστά τη φωνή τους. Συνήθης είναι και η βραχνάδα που παρατηρείται σε ανθρώπους μεγάλης ηλικίας, η οποία καλείται πρεσβυφωνία. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει ανατομική βλάβη στο λάρυγγα, και συστήνεται συνήθως η αντιμετώπιση της δυσφωνίας με τη βοήθεια λογοθεραπευτή.
Σημαντικό είναι να ξέρετε ότι κάθε βράγχος φωνής που διαρκεί πάνω από τρεις εβδομάδες πρέπει να ελεγχθεί απότον ωτορινολαρυγγολόγο σας.
γ) Πώς μπορώ να προσέχω τη φωνή μου;
Μερικές συμβουλές για να προστατεύετε τη φωνή σας είναι οι παρακάτω:
*Πίνετε άφθονα υγρά, νερό, χυμούς κλπ και χρησιμοποιείτε καραμέλες ή μαστίχα, που προκαλούν έκκριση σάλιου
*Κρατάτε υγρασία στο υπνοδωμάτιο και το καθιστικό
*Κατά την ομιλία έχετε ένα σταθερό τόνο, μη φωνάζετε και μην ψιθυρίζετε. Όταν υπάρχει πολύς κόσμος και θόρυβος, να χρησιμοποιείτε μικρόφωνο αν υπάρχει η δυνατότητα
*Μην «καθαρίζετε» το λαιμό σας
*Αποφεύγετε ερεθιστικούςπαράγοντες, όπως κάπνισμα, αλκοόλ, πικάντικα φαγητά, χώρους με σκόνη
δ)Ποιά είναι η θεραπεία του βράγχους της φωνής;
Αυτό εξαρτάται από την πάθηση που προκάλεσε το βράγχος. Όπως είπαμε και παραπάνω, κάθε βράγχος φωνής που διαρκεί πάνω από τρεις εβδομάδες πρέπει να ελεγχθεί από τον ωτορινολαρυγγολόγο σας. Στο ιατρείο του, με τη βοήθεια ενδοσκοπίου, δηλαδή μιας μικροσκοπικής κάμερας, θα διαγνώσει την αιτία της βραχνάδας. Αν πρόκειται για ανατομική βλάβη, θα χρειαστεί, ανάλογα με την πάθηση, είτε φαρμακευτική αγωγή ή χειρουργική επέμβαση ή συνδυασμός των δύο.
Αν πρόκειται για δυσφωνία, τότε θα χρειαστεί συνήθως η συμβολή λογοθεραπευτή, ώστε να μάθετε να χρησιμοποιείτε σωστά τη φωνή σας.

 

 

 


 

 

 

ΓΑΣΤΡΟΟΙΣΟΦΑΓΙΚΗ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΩΡΛ


α) Λίγα λόγια για τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση
Ως γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση θεωρείται η αναγωγή, η άνοδος δηλαδή των υγρών του στομάχου προς τον οισοφάγο και κατ’ επέκταση προς το λάρυγγα και το φάρυγγα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα όξινα υγρά του στομάχου να ερεθίζουν τις περιοχές αυτές και να προκαλούν διάφορες βλάβες όπως οισοφαγίτιδα, χρόνια λαρυγγίτιδα και φαρυγγίτιδα, ακόμα και χρόνια ρινίτιδα. Ως πιθανές αιτίες που προκαλούν παλινδρόμηση θεωρούνται η διαφραγματοκήλη, η γαστρίτιδα, το έλκος του στομάχου, το υπερβολικό
βάρος, κ.α. Φαίνεται πάντως ότι η παλινδρόμηση έχει άμεση σχέση με το σύγχρονο τρόπο ζωής  και επιδεινώνεται με το άγχος και τον ακατάστατο και ανθυγιεινό τρόπο διατροφής.
Τα συμπτώματα που παρουσιάζεται είναι κυρίως τα της οισοφαγίτιδας, δηλαδή: 
*  δυσκολία στην κατάποση,
*  κάψιμο πίσω από το στέρνο,
*  ρεψίματα και φουσκώματα,
*  «καούρα» στο στομάχι,
*  ευκολία στον εμετό,
*  αιφνίδιο ξύπνημα κατά τη διάρκεια του ύπνου από «ξινίλες».
Όμως, περίπου οι μισοί ασθενείς με παλινδρόμηση δεν έχουν ούτε καν αυτά τα συμπτώματα.
Κάποιες φορές η παλινδρόμηση παρουσιάζεται μόνο με συμπτώματα όπως :
*  βραχνάδα,
*  αίσθημα ξένου σώματος στο λαιμό,
*  χρόνιο πόνο στο φάρυγγα,
*  οπισθορινικές εκκρίσεις,
*  δυσκολία αναπνοής από τη μύτη   
Δεν είναι λοιπόν σπάνιο πολλές φορές ο ασθενής να απευθύνεται σε Ωτορινολαρυγγολόγο, ο οποίος θα πρέπει με τις ανάλογες εξετάσεις να εντοπίσει το πρόβλημα και να δώσει τις πρώτες οδηγίες για την αντιμετώπισή του. 
β) Τι πρέπει να γνωρίζετε για να αντιμετωπίσετε καλύτερα τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.    
Σχετικά με τη διατροφή.
- Τρώτε μικρά, ελαφρά και συχνά γεύματα.
- Μη ξαπλώνετε ποτέ πριν περάσουν δύο τουλάχιστον ώρες μετά το δείπνο.
- Αποφεύγετε :
*  τα αεριούχα  ποτά
*  το αλκοόλ
*  τα υγρά και τις σούπες το βράδυ
*  τα πολύ λιπαρά γεύματα
*  το πολύ λάδι
*  τη σοκολάτα
*  τις πίτες με φύλλο, τις πίτσες
*  τα τηγανιτά, σάλτσες, μπαχαρικά
*  τους ξινούς χυμούς φρούτων
*  τον καφέ, το μαύρο τσάι
*  οτιδήποτε περιέχει μέντα
*  τα γλυκά με σιρόπι
- Προσπαθήστε να ελαττώσετε το βάρος σας.
Σχετικά με το ντύσιμό σας.
Αποφεύγετε να φοράτε στενά ρούχα και σφιχτές ζώνες.
Αποφεύγετε το κάπνισμα.
Αποφεύγετε όσο μπορείτε φάρμακα που ερεθίζουν το στομάχι σας.
Ορισμένες θέσεις του σώματος βοηθούν την παλινδρόμηση.
Για αυτό :
Αποφεύγετε το σκύψιμο ώστε να μην πιέζετε το στομάχι σας.Τοποθετήστε
στα πόδια του κρεβατιού σας που αντιστοιχούν στο προσκέφαλο από ένα
τάκο ή ένα τούβλο ύψους 10 περίπου εκατοστών ώστε να κοιμάστε με κλίση
σαν σε πλαγιά. Έτσι η βαρύτητα δεν θα επιτρέπει στα υγρά του στομαχιού
να ανεβαίνουν προς τα επάνω.  Έχετε κατά νουν ότι η αντιμετώπιση της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης απαιτεί στοιχειώδη αλλαγή του τρόπου ζωής και η αντιμετώπιση της γίνεται με τη βοήθεια του ειδικού, που στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Γαστρεντερολόγος.

 

 

 



 

 

Ο ΙΛΙΓΓΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ

 


 

α) Τι  είναι  ίλιγγος ;
Οι προσβολές του ιλίγγου είναι κάτι από το οποίο υποφέρουν πολλοί άνθρωποι,
ιδιαίτερα όσο μεγαλώνουν. Ως ίλιγγος περιγράφεται η ψευδής αίσθηση κινήσεως ενώ το κεφάλι και το σώμα μας παραμένουν ακίνητα. Μπορεί να νομίζει κάποιος ότι πέφτει ή παραπατά ή τρικλίζει ή περπατά «πάνω σε σύννεφο» ή πιο συχνά ότι ο ίδιος ή το δωμάτιο που βρίσκεται στριφογυρίζουν. Η κατάσταση αυτή είναι δυνατόν να συνοδεύεται από ναυτία ή και εμέτους. Ο ίλιγγος παρά το ότι είναι σύμπτωμα ιδιαίτερα ενοχλητικό, τις περισσότερες φορές δεν είναι επικίνδυνο και με την κατάλληλη θεραπεία αλλά και με λίγη υπομονή μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία από το γιατρό σας ο όποίος για να σιγουρευτεί ότι δεν κρύβεται τίποτα πιο σοβαρό, μπορεί να σας ζητήσει να κάνετε κάποιες εξετάσεις.    
β) Τι προκαλεί τον ίλιγγο;
Στο εσωτερικό του αυτιού μας υπάρχει μικρός χώρος που είναι γεμάτος με υγρό (ο λαβύρινθος). Περιέχει ευαίσθητο μηχανισμό ο οποίος μας βοηθά να καταλαβαίνουμε τις κινήσεις του κεφαλιού και του σώματος μας. Τα μηνύματα από το λαβύρινθο μεταφέρονται στον εγκέφαλο ο οποίος μας πληροφορεί αν και πώς κινούμαστε, ακόμα και όταν έχουμε τα μάτια κλειστά. Μία από τις συνηθισμένες αιτίες του ιλίγγου είναι να μην
λειτουργεί αποτελεσματικά αυτός ο μηχανισμός με συνέπεια, παρά το ότι το κεφάλι μας είναι ακίνητο, ο εγκέφαλος νομίζει ότι κινούμαστε. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τα μηνύματα που δίνουν τα μάτια και το υπόλοιπο σώμα μας. Τελικά, το μπέρδεμα αυτό έχει ως αποτέλεσμα την δυσάρεστη κατάσταση του ιλίγγου. Άλλη αιτία του ιλίγγου μπορεί να είναι η ανεπαρκής αιμάτωση του λαβυρίνθου. Αυτό μπορεί να συμβεί σε πολλές καταστάσεις όπως στην αρτηριοσκλήρυνση, το σπασμό των αγγείων του λαβυρίνθου, σε προβλήματα  του αυχένα (αυτό που συχνά αναφέρεται ως άλατα), κ.α. Ο ίλιγγος μπορεί επίσης να οφείλεται σε  ιώσεις ή φλεγμονές του λαβυρίνθου. Πολύ πιο σπάνια  σε όγκους ή άλλες παθήσεις του εγκεφάλου. Γι αυτό η εξέταση από τον ειδικό είναι απαραίτητη, ώστε να αποκλείσει αυτή τη μικρή έστω πιθανότητα.
γ) Τι πρέπει να κάνω ;
Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που μπορείτε να κάνετε ώστε να αποφεύγετε τις προσβολές του ιλίγγου ή τουλάχιστον να τις κάνετε λιγότερο συχνές και σοβαρές.
Αν υποφέρετε από ίλιγγους θα πρέπει να :
1.Σταματήσετε να καπνίζετε,
2. Μην πίνετε αλκοόλ,
3. Ελαττώστε το αλάτι,
4. Μην τρώτε αλόγιστα,
5. Μην κουράζεστε υπερβολικά, 
6. Το άγχος επιδεινώνει τον ίλιγγο,
7. Μην κάνετε απότομες κινήσεις του  κεφαλιού,
8. Μην σηκώνεστε απότομα από το κρεβάτι.                 
Τα φάρμακα που θα ξεκινήσετε να παίρνετε έχουν ως κύριο σκοπό να θεραπεύσουν την αιτία. Μην απογοητεύεστε λοιπόν αν δεν αρχίσετε να έχετε κάποια βελτίωση από την πρώτη στιγμή. Πρέπει να περάσει κάποιος χρόνος για να αρχίσουν να δρουν. Τέλος υπάρχουν ορισμένες ασκήσεις που βοηθούν όσους υποφέρουν από ίλιγγο να αναπτύξουν ένα είδος ανοχής και αντοχής σε αυτόν. Οι ασκήσεις αυτές πρέπει να αρχίζουν όσο το δυνατόν πιο σύντομα, ακόμα και όσο είσαστε ακόμα στο κρεβάτι. 
Γίνονται τρεις τουλάχιστον φορές την ημέρα και δεν πρέπει να διαρκούν περισσότερο από 5 λεπτά όλες μαζί. Πρέπει να εκτελούνται κατά ομάδες (Α ή Β ή Γ ή Δ), ανάλογα με τη φάση της ανάρρωσής σας
δ) Ασκήσεις αντιρροπήσεως του ιλίγγου.
Α. Αρχικά στο κρεβάτι
1. Κινήσεις των ματιών. 
Αρχικά  αργά και αργότερα γρήγορα.: 
 α) Προς τα επάνω και μετά προς τα κάτω,
 β) Από τη μία πλευρά στην άλλη, 
 γ) Προσηλώστε το βλέμμα στο δάκτυλο που πλησιάζει το πρόσωπο από το 1 μέτρο.
2. Κινήσεις του κεφαλιού.
Αρχικά  αργά και αργότερα γρήγορα.: 
Αρχικά με ανοικτά τα μάτια, μετά με κλειστά:
α) Κάμψη προς τα εμπρός και μετά έκταση προς τα πίσω,
β) Στροφή από τη μία πλευρά στην άλλη.
Β.  Καθισμένος/η
1. Επαναλάβατε τις κινήσεις που κάνατε στο κρεβάτι,
2. Περιστροφικές κινήσεις όλου του κορμού,
3. Σκύψτε προς τα εμπρός ώστε να ακουμπήσετε τα δάκτυλα των ποδιών σας.
Γ. Όρθιος/α
1. Επαναλάβατε τις ασκήσεις που κάνατε στο κρεβάτι.
2. Εκτελείτε περιστροφικές κινήσεις όλου του κορμού, 
3. Ξαπλώστε και σηκωθείτε με ανοικτά και μετά με κλειστά τα μάτια,
4. Ρίξτε μια μπάλα από το ένα χέρι στο άλλο έχοντας τα χέρια στο ύψος των ματιών και παρακολουθήστε την με τα μάτια. 
5. Κάντε το ίδιο με τη μπάλα αλλά αυτή τη φορά έχοντας τα χέρια στο ύψος των γονάτων.
 Δ. Να κινήστε : 
1. Κατά μήκος του δωματίου αρχικά με ανοικτά και μετά με κλειστά τα μάτια.
2. Πάνω και κάτω σκαλοπάτια,
3. Γύρω από ένα άτομο ανταλλάσσοντας μια μπάλα,
4. Παίζετε οποιοδήποτε παιχνίδι που σας αναγκάζει να κάνετε διάφορες κινήσεις. Αυτή είναι η καλύτερη άσκηση και προφύλαξη από τυχόν υποτροπές του ιλίγγου.      
(Οι τελευταίες ασκήσεις γίνονται όταν είσθε πια τελείως καλά).

 

 

 


 

 

ΕΜΒΟΕΣ

 

 

 

 

α) Τι είναι;
Εμβοές είναι ακουστοί ήχοι που παράγονται από το σώμα μας.
β) Πόσο συχνές είναι;
Σίγουρα δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει νιώσει κάποτε να βουίζουν τα αυτιά του. Από αυτό το σημείο όμως, μέχρι το να ευθύνονται οι εμβοές για σοβαρή διαταραχή της ποιότητας ζωής του, υπάρχει μεγάλη απόσταση. Περίπου το 1% των ενηλίκων στην Αγγλία, έχει τόσο σοβαρές εμβοές. Ένα 8% αναφέρει ότι εξαιτίας των εμβοών δεν μπορεί να κοιμηθεί εύκολα ή το θεωρεί πρόβλημα που τον ενοχλεί ιδιαίτερα.  
γ) Πού οφείλονται;
Τις εμβοές μπορούμε να τις χωρίσουμε σε δύο μεγάλες κατηγορίες : 1) Σε αυτές που παράγονται από γειτονικά στο αυτί μας όργανα, όπως είναι τα αγγεία, οι αρθρώσεις, οι μυς και 2) σε αυτές που παράγονται από το ίδιο το αυτί μας. Φυσιολογικά δεν ακούμε τους ήχους που παράγει το σώμα μας. Αυτό συμβαίνει διότι ο θόρυβος του περιβάλλοντος, που ακόμα και σε ένα ήσυχο δωμάτιο υπάρχει, είναι αρκετός για να τους καλύψει. Όμως σε ένα πολύ ήσυχο χώρο είναι δυνατόν να ακούσουμε ένα  βόμβο ή το σφυγμό μας.
1. Υπάρχει περίπτωση να ακούμε τους  ήχους του σώματος μας διότι κάτι εμποδίζει τους θορύβους του περιβάλλοντος να φτάσουν στο αυτί μας. Το βύσμα είναι η πιο συχνή αιτία εμβοών. Επίσης η βαρηκοΐα που παρουσιάζεται στους ηλικιωμένους, οι ωτίτιδες, η ωτοσκλήρυνση, μπορούν να αποτελέσουν τέτοιους φραγμούς.  
2. Υπάρχουν διάφορες καταστάσεις όπου οι ήχοι που παράγει το σώμα μας είναι τόσο δυνατοί που δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν από τους γύρω μας θορύβους. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε στην εγκυμοσύνη είτε σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις όπως,  η υψηλή πίεση, η αναιμία, ο υποθυρεοειδισμός, οι στενώσεις ή άλλες παθήσεις των αγγείων, κ.α.
3. Υπάρχουν καταστάσεις επίσης που πάσχει το έσω αυτί ή το νεύρο της ακοής. Έχει αποδειχθεί ότι, η για πολλά χρόνια έκθεση σε έντονους θορύβους από μηχανές, όπλα, κ.α., προκαλούν όχι μόνο βαρηκοΐα αλλά και εμβοές, ως, αποτέλεσμα της βλάβης του νεύρου της ακοής.
4. Τέλος, κάποιες παθήσεις ή σχετικά σπάνιοι όγκοι του εγκεφάλου μπορούν να προκαλέσουν επίσης εμβοές.
δ) Αντιμετώπισή τους.
Το πρώτο μέλημα του ειδικού είναι να ξεκαθαρίσει το κατά πόσον υπάρχει κάποια συγκεκριμένη βλάβη που επιδέχεται άμεση θεραπεία ( π.χ. βύσμα, ωτίτιδα,) ή έστω με χειρουργική αντιμετώπιση όπως είναι στους όγκους του εγκεφάλου που συνήθως είναι καλοήθεις. Τον ειδικό βοηθούν εδώ ορισμένες εξετάσεις στις οποίες πιθανόν να υποβληθείτε. Εάν μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου αποδειχθεί ότι οι εμβοές προκαλούνται από πάθηση που δεν μπορεί να θεραπευθεί ριζικά, τότε υπάρχουν οι εξής δυνατότητες  :
Πιθανότατα ο ειδικός θα δοκιμάσει αρχικά την αποτελεσματικότητα ορισμένων φαρμάκων. Τα φάρμακα αυτά δεν είναι πάντοτε αποτελεσματικά, αλλά αρκετές φορές ελαττώνουν θεαματικά την ένταση  των εμβοών. Αν σε διάστημα ολίγων μηνών δεν δείτε κάποιο όφελος, δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσετε να τα παίρνετε.
Εάν δεν μπορείτε να κοιμηθείτε λόγω των εμβοών:
- Πολλοί βρίσκουν αποδοτικό  το τικ-τακ του κλασικού ρολογιού.
- Πολύ χρήσιμο μπορεί να αποδειχθεί το ραδιόφωνο.
Δοκιμάστε να αποκοιμηθείτε ακούγοντας μουσική σε ένταση που μόλις υπερκαλύπτει τις εμβοές. Αν αυτό δεν αποδώσει τότε τοποθετήστε το μεταξύ δύο FM σταθμών ώστε να παράγει θόρυβο. Υπάρχουν στο εμπόριο ραδιόφωνα-ρολόγια που σταματούν να λειτουργούν αυτόματα, ώστε δεν χρειάζεται να είναι ανοικτά όλη τη νύχτα.  Για μην ενοχλείται ο σύντροφος σας μπορείτε να ακούτε με ακουστικά..
- Ίσως χρειαστείτε και την βοήθεια κάποιου ελαφρού υπνωτικού, που όμως καλό θα είναι να το αποφεύγετε όσο γίνεται.
Εάν μαζί με εμβοές έχετε και βαρηκοΐα:
τότε το ακουστικό βαρηκοΐας είναι η πιο αποδοτική λύση. Ακούγοντας με την βοήθειά του και τους ήχους του περιβάλλοντος, "σκεπάζετε" τις εμβοές.
Εάν οι εμβοές είναι τόσο δυνατές και ενοχλητικές :
ώστε όλα τα παραπάνω μέσα δεν αποδίδουν, τότε είναι δυνατόν να προμηθευτείτε ακουστικό το οποίο παράγει θόρυβο, στοχεύοντας στην κάλυψη των εμβοών από τον τεχνητό ήχο.
ε) Γενικές οδηγίες
- Οι εμβοές μπορεί να είναι πολύ ενοχλητικές, αλλά δεν είναι επικίνδυνες, εφ' όσον ο ειδικός σας έχει εξετάσει και έχει αποκλείσει κάθε σοβαρή αρρώστια.
- Όσο έχετε το μυαλό σας σ' αυτές, τόσο πιο ενοχλητικές γίνονται. Άνθρωποι με λίγες ασχολίες είναι αυτοί που υποφέρουν περισσότερο. Γι' αυτό να ασχολείσθε με οτιδήποτε άλλο εκτός από τις εμβοές.
- Είναι πολύ σημαντικό να σταματήσετε το κάπνισμα.
- Μην πίνετε : καφέ, τσάι , tonic water, sprite, ή  seven-up, γιατί περιέχουν ουσίες που επιδεινώνουν τις εμβοές.
- Πρέπει να γνωρίζετε ότι υπάρχουν ειδικοί ψυχολόγοι οι οποίοι μπορούν να σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε αυτό σας το πρόβλημα. 
 


 
 
 
 
 
 
 
 
 

Ιατρείο ΩΡΛ Χαλάνδρι


Μυκηνών 6, 15233, Χαλάνδρι
Τηλ: 210 6855045

 

 

 

 

Ιατρείο ΩΡΛ Κυψέλη


Γιαννιτσών 18-20, 11363, Αθήνα
Tηλ: 210 8836737

 

 


Τηλεφωνήστε για Ραντεβού